κατωμίς

κατωμίς, -ίδος, ἡ (Α)

στον πληθ. αἱ κατωμίδες

(κατά τον Ησύχ.) «δέρματα ἅπερ οἱ νομεῑς κατὰ τῶν ὤμων φοροῡσιν».

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -ωμίς (< ὦμος) πρβλ. εξ-ωμίς, επ-ωμίς].